Κανέλλος

Θα τον θυμόμαστε πάντα στις πορείες του Πολυτεχνείου να κάνει τρέχοντας την διαδρομή από την κεφαλή της πορείας στο τέλος της και πάλι από την αρχή.  Να φυλάει στα σταυροδρόμια να μην περάσουν αυτοκίνητα και του χαλάσουν τη πορεία του.  Να περιμένει το σύνθημα για να ξεκινήσει η πορεία.  Ήξερε πάντα ποιόν κοίταζε για να πάρει το σύνθημα.  Είχε φάει ξύλο, είχε εισπνεύσει χημικά, αλλά δεν έλειψε ποτέ από καμιά πορεία.  Γεράκος πια ακολούθησε την τελευταία του πορεία με το καροτσάκι του. Ήξερε πολλά πράγματα!  Μέχρι και να ξεχωρίζει τους μυστικούς με τα πολιτικά που έμπαιναν στο Πολυτεχνείο.      Ήταν παρών στα αμφιθέατρα, στα μαθήματα και στις συνελεύσεις. Ήταν πάντα εκεί. Το σπίτι του ήταν το Πολυτεχνείο της Αθήνας κι οι φοιτητές τα φιλαράκια του.  Οι φίλοι του τον γλύτωσαν όταν κάποιοι θέλησαν να τον ξεφορτωθούν χαρακτηρίζοντάς τον αδέσποτο. Ο Κανέλλος δεν ήταν αδέσποτος.  Ήταν αναρχοαυτόνομος! Καλό σου ταξίδι Κανέλλο!