Λίμπρε – Libre

Είναι περίπου 4 χρονών, και μέχρι σήμερα ζούσε σε ένα κλουβί λίγο μεγαλύτερο απ’τον ίδιο. Δεν έτρεξε ποτέ, δεν συναναστράφηκε ποτέ, δεν αγαπήθηκε ποτέ. Για 4 χρόνια ζούσε πάνω σε 9 πλακάκια, και το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν κύκλοι γύρω από τον εαυτό του. 4 χρόνια σε 9 πλακάκια. Μπορείς να το διαννοηθείς;

Έχει κάθε λόγο να μας μισεί. Είναι σκύλος όμως, και ξέρει μόνο να αγαπάει. Και από τότε που είναι κοντά μας, αυτό μας μαθαίνει, και αυτός. Ότι οι σκύλοι μόνο να αγαπούν ξέρουν, να συγχωρούν, να εκτιμούν, να ξεκινούν απ’την αρχή. Μαθαίνει να περπατά, να μυρίζει το χώμα, να τρέχει, να νιώθει πως τον αγαπούν, να ζει. Βουτάει σε αγκαλιές σαν να μην υπάρχει αύριο, και χαμογελάει πια με το πιο τεράστιο χαμόγελο που έχεις δει ποτέ.

Libre σημαίνει ελεύθερος, και από σήμερα αυτό είναι το όνομά του. Αυτό ελπίζουμε να νιώθει, αυτό θέλουμε να είναι από σήμερα. Ο Libre, λοιπόν, ξεκινάει από την αρχή. Το πρώτο βήμα ήταν να τον βγάλουμε απ’τη φυλακή του. Το επόμενο είναι να γιατρέψουμε το σώμα και την ψυχή του. Το τελευταίο θα είναι να του βρούμε την πιο μεγάλη αγκαλιά, και να σιγουρέψουμε ότι θα μείνει εκεί για πάντα, ότι θα αγαπηθεί και θα ζήσει όπως ακριβώς του αξίζει. Μόνο τότε θα τον έχουμε ελευθερώσει στ’αλήθεια.

Ευτυχία είναι: μετά από 4 χρόνια μοναξιάς, να σου πετούν για πρώτη φορά μπαλάκι να παίξεις.
Αυτός είναι ο Libre, και παίζει για πρώτη φορά στη ζωή του.

A cage and a wall. This was Libre’s world, all he ever saw for four years. One tall wall behind him, and a very small cage where he lived, slept, ate. His ‘people’ kept him locked up in there since he was a puppy. He never went out, he never met people, he never saw other dogs, he never ran, he never played. He slept on his feces, alone, for four years. Four very, very long years. Libre is four years old, but he only came to life a few months ago. When he was rescued from his ‘people’. And now he is starting to find out what it’s like to walk free, to run, to play, to be loved – to live. Libre loves people with all his heart. His big, sweet, gentle heart. He’s sweet, loving and tender, and he is still trying to get used to being … alive. He’s a little puppy at heart – which makes sense, because he never got to be a puppy. The day he came to us, we promised him that he will never again be left alone, and that we will try to make up for the life he missed until today. We’ve promised him that we will make him happy, and find him a forever loving home. Please help us keep our promise.

Αρ microchip: 953000010221553

Info: kazshelter@gmail.com