Η καθημερινότητα μας στο καταφύγιο είναι να φροντίζουμε ζώα που έχουν παραμεληθεί, κακοποιηθεί και εγκαταλειφθεί.
Δυστυχώς, έχουμε δεί τόσα πολλά που “συνηθίσαμε” αυτή την αδικία- το “συνηθίσαμε” σε εισαγωγικά, γιατί αυτό δεν συνηθίζεται ποτέ, απλά μάθαμε να διαχειριζόμαστε τα συναισθήματα μας, για να είμαστε αποτελεσματικοί.
Οι πληγές που γιατρεύουμε είναι στο σώμα και στην ψυχή τους.
Ο Frankie, είναι μια από τις περιπτώσεις που μας συγκίνησε βαθιά. Όταν ήρθε στο καταφύγιο δεν ήταν η κατάσταση της υγείας του που μας στεναχώρησε τόσο, γιατί αυτή αντιμετωπίστηκε με φάρμακα, αλλά ήταν η ψυχή του που πονούσε. Ένα εξωπραγματικά όμορφο και ευγενικό πλάσμα, που έζησε ως τώρα πολύ άσχημα και ο φόβος τον οδήγησε να ζεί άρρωστος και μόνος, σαν φάντασμα, σε ένα χάλασμα στην ερημιά. Εθελόντριες κατάφεραν να τον πλησιάσουν και μας τον εμπιστεύτηκαν.
Σιγά, σιγά, με αγάπη και υπομονή του δείξαμε πως δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και μας άφησε να τον πλησιάσουμε.
Πιστέψτε μας, όταν τα βλέπουμε να συνέρχονται σωματικά η χαρά μας είναι μεγάλη, αλλά όταν βλέπουμε ζώα που υπέφεραν στην ψυχή, να ηρεμούν και να εμπιστεύονται τον άνθρωπο, τότε θυμόμαστε γιατί πρέπει να βρούμε την δύναμη να συνεχίσουμε.
Ο Frankie είναι περίπου ενός έτους και φέρνει τέτοια ομορφιά και τόση καλοσύνη, που είναι σαν να μας έχει έρθει από έναν άλλο κόσμο, σίγουρα καλύτερο από τον δικό μας.
Δεν περιγράφεται αλλιώς…
When baby Frankie arrived at the shelter, it wasn’t his health that had us worried. We were able to fix that, using the right medication. What really worried us was his fear and aching soul. He was an incredibly beautiful and gentle creature, who had grown to be so fearful of everything around him that he was living alone, hidden away in the middle of nowhere – like a ghost. Animal rescuers managed to reach him and entrusted him to us. And we took it upon us to help mend his broken soul. It took time, love, patience and devotion to show him that not all humans are the same. And he slowly let us in, he slowly learned to trust again.
For us, this joy, the joy of seeing them turning into themselves again, learning to trust and let people in is the biggest reward we could ever imagine.
Frankie is about one year old, and he is so handsome, kind and gentle that we sometimes think he can’t have been born in this world. There are no such creatures in our world; he must have come from another one. A better one. That’s the only way we can explain the beauty and kindness that is Frankie.
Info: kazshelter@gmail.com
