Αν η απόγνωση είχε πρόσωπο θα’ταν αυτή η αδέσποτη μάνα, χαμένη κάπου μέσα στα χιονισμένα βουνά κι απ΄τα στήθη της να κρέμονται 19 μωρά. Κάποια δικά της και κάμποσα άλλα ορφανά, να προσπαθεί να τα χορτάσει, να τα ζεστάνει, να τα παρηγορήσει. Μια μάνα με βλέμμα που σκίζει καρδιές,
Κι αν η ελπίδα είχε πρόσωπο θα’ταν αυτό των ανθρώπων που μέρες τώρα έχουν κάνει τα αδύνατα δυνατά για να σωθεί αυτή η οικογένεια.
Φτιάχτηκε μια αλυσίδα αγάπης, άγνωστοι και γνωστοί γίναν ένα, μίκρυναν οι αποστάσεις, έσπασαν τα τηλέφωνα, χάθηκαν ώρες ύπνου, επιστρατεύτηκαν οχήματα για να πατήσουν στα χιόνια και τέλος άνοιξε μια μεγάλη αγκαλιά για να ζεστάνει αυτά τα 20 υπέροχα πλάσματα.
Η μάνα και τα μωρά είναι πλέον στην ασφάλεια.
Σώθηκαν και “μοιράστηκαν” σε σωματεία όλης της χώρας.
Από τις πιο συγκινητικές διασώσεις που έχουμε ζήσει…
Κι εμείς στο ΚΑΖ αισθανόμαστε λίγο πιο τυχεροί, γιατί εκτός από 6 απ’ τα μωρά, αναλάβαμε και την μάνα!
Καλύτερο ποδαρικό για την νέα χρονιά δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε!
Σήμερα θα κοιμηθούμε λίγο πιο ήρεμοι αφού κάναμε την “δουλειά” μας. Γιατί να ξέρετε αυτό κάνει ο εθελοντής,
παίρνει την απόγνωση και την κάνει ελπίδα.
