Αγαπημένη μου Μπεμπέκα,
σου γράφω γιατί μου λείπεις.
Και μπορεί να φαίνεται αστείο σε πολλούς που ένα καταφύγιο αδέσποτων ζώων στέλνει γράμμα σ’ένα πρόβατο, αλλά να σου πω…και πότε μας ένοιαξε εμάς τι λένε οι άλλοι;
Μας έμαθες πολλά βρε Μπεμπέ. Μας έμαθες ότι τα πρόβατα, όπως όλα τα ζώα, έχουν όχι μόνο συναισθήματα, αλλά και χαρακτήρα, όπως εσύ, τσαγανό, πείσμα και θάρρος. Διεκδικούν τον χώρο τους σε αυτόν τον κόσμο, που τόσο τα αδικεί.
Άλλαξες την άποψη που είχαμε για τα πρόβατα.
Όμως το πιο σημαντικό, είναι πως άλλαξε η δική σου άποψη για τον άνθρωπο.
Σ’αγαπήσαμε πολύ εδώ Μπεμπέκα. Έκλαψαν όλοι όταν έφυγες και μιλάνε για σένα συνεχώς. Υπήρξες σημαντική.
Και έδωσες πολλά, γιατί ο άνθρωπος μόνο να κερδίσει μπορεί από τα ζώα.
Και ξέρεις κάτι; Τελικά ο κόσμος που όλοι ονειρευόμαστε δεν είναι πολύ μακριά μας Μπεμπέκα, είναι εδώ δίπλα μας, κοντά μας.
Και χωράμε όλοι σε αυτόν.
Αρκεί να το θελήσουμε…
Το σπίτι σου, το ΚΑΖ.
-Η Μπεμπέκα μας ένα βράδυ έπεσε για ύπνο και απλά δεν ξύπνησε ξανά. Και μας λείπει πάρα πολύ.
