ADOPTED

Σας παρουσιάζουμε τα μωρά της Μαλβίνας. Η Beta είναι περίπου 2,5 μηνών και ψάχνουμε υπεύθυνες οικογένειες για την υιοθεσία τους. Πριν αποφασίστε να υιοθετήσετε ένα κουτάβι, σκεφθείτε οτι είναι μεγαλύτερη ευθύνη η εκπαίδευση του από ότι ένα ενήλικο ζώο. Να είστε σίγουροι ότι θα είναι μέλος της οικογένειας σας για τα υπόλοιπα τουλάχιστον 12-14 χρόνια. Δίνεται προς υιοθεσία μόνο εντός Αττικής, με συμβόλαιο υιοθεσίας και μικροτσίπ.

ADOPTED

“Οι πράσινες, οι κόκκινες, oi  θαλασσιές σου οι χάντρες, στα χέρια χτες εφέρανε δέκα λεβέντες άντρες.”

Εμείς έναν λεβέντη έχουμε με μία θαλασσιά χάντρα και τον ονομάσαμε Αζμάρ. Είναι ο πιο όμορφος του Καταφυγίου μας με μεταξένιο τρίχρωμα και έναν χαρακτήρα που σε σκλαβώνει. Είναι περίπου 8 μηνών, φιλικός και παιχνιδιάρης με ανθρώπους. Δίνεται προς υιοθεσία μόνο εντός Αττικής, με συμβόλαιο υιοθεσίας και μικροτσίπ.

ADOPTED

Η Αρτζέντα είναι μια τρυφερή σκυλίτσα, τα υπέροχα μεγάλα μάτια της σου μιλάνε και σου δείχνουν το πόση αγάπη έχει να σου δώσει. Είναι περίπου 2 ετών και η αγαπημένη της ασχολία είναι να εισπράττει αγκαλιές και χάδια. Τα πάει καλά με άλλα σκυλιά. Δίνεται προς υιοθεσία μόνο εντός Αττικής, με συμβόλαιο υιοθεσίας και μικροτσίπ.

ADOPTED

Ο Τζάκ βρέθηκε να μας περιμένει έξω από την πόρτα του Καταφυγίου, μάλλον άκουσε οτι θα μοιράζαμε λιχουδιές και σκέφτηκε να κάνει μια βόλτα…Εμείς ξέρουμε βέβαια οτι κάποιοι “καλοί φιλόζωοι” που εξακολουθούν να κάνουν το “έργο ” τους τον έδεσαν εκεί απέξω, χωρίς βέβαια να τους νοιάζει, όπως πάντα άλλωστε, αν μπορούμε να τον βοηθήσουμε… Ο Τζάκ είναι περίπου 4μιση ετών με υπέροχα γκρί μουστάκια 🙂 Είναι φιλικός με όλα τα σκυλιά και λατρεύει τους ανθρώπους.

Τι Νίκη Μπακογιάννη και τι Στέφκα Κονσταντίνοβα μου λέτε;  Εσύ Ασπρούλα πηδούσες πολύ πιο ψηλά από τα δικά τους 2 μέτρα και λίγο. Εννιά χρόνια κοντά μας είχες γίνει ένα με μας, ένα με το καταφύγιο. Και κάθε φορά που ήθελες να πας βόλτα, είτε μέχρι το ρυάκι είτε ακόμα και μέχρι τα φανάρια της λεωφόρου, αέρινη και χωρίς φόρα, περνούσες πάνω από τη ψηλή συρτή πόρτα, κορόϊδευες τους άλλους που έμεναν μέσα και γύριζες στα χωράφια και στ’ αμπέλια όσο τράβαγε η ψυχή σου.  Ήσουν ελεύθερο πνεύμα.  Τώρα που έφυγες θα σου πω ένα μυστικό.  Όταν σ’ έβλεπα να πηδάς και να φεύγεις μέσα στ’ αμπέλια, ψιθύριζα ένα άλλο όνομα που σου είχα δώσει.  Σε είχα ονοματίσει “Κυρά των αμπελιών” (που σ’ είδαμε πίσω απ’ το δίχτυ του πευκόδασου να συγυρίζεις με το χάραμα τα σπίτια των αϊτών και των τσοπάνων).
27/1/2016

🙁

In Our Hearts

We thought of you today,

But that is nothing new.
We thought about you yesterday,
And days before that too.
We think of you in silence,
We often speak your name.
Now all we have is memories,
And your picture in a frame.
Your memory is our keepsake,
With which we’ll never part.

-Author Unknown