Ο Μύρων ξαπλωμένος ανάσκελα λιάζεται δίπλα στην Μερτσέντες.  Τον φιλοξενεί η Κλάουντια και του μαθαίνει καλούς τρόπους η Μερτσέντες μέχρι να βρεθεί η κατάλληλη οικογένεια για τον κούταβό μας.  Το σημαντικό είναι ότι έφυγε από το καταφύγιο πριν ιδρυματοποιηθεί και αρχίζει να γνωρίζει τον κόσμο δίπλα στην έμπειρη Μερτσέντες και την γλυκιά προσωρινή του μαμά.

Γουίλυ, ο μαύρος θερμαστής από το Τζιμπουτί και ο Όντιν.  Τα δύο φιλαράκια έφυγαν κι αυτά από το καταφύγιο.  Υιοθετήθηκαν κι αρχίζουν τη καινούρια ζωή τους με όλους τους καλούς οιωνούς.  Ο Γουίλυ είχε βρεθεί με τα αδέλφια του σε κάδο σκουπιδιών στο Πόρτο Ράφτη κι ο Όντιν μικρούλης ζούσε μόνος του στο Λαγονήσι και το ερώτημα είναι μέχρι πότε θα ζούσε. Καλή τύχη παληκάρια.  Θα σας δούμε του χρόνου πάλι στη γιορτή μας.

Στις 10 το βράδυ η καρδούλα της Νεφέλης μας έπαψε να χτυπάει.  Όταν την βρήκαμε ήταν πια πολύ αργά.  Είχε συνωμοτήσει όλο το σύμπαν εναντίον της.  Νεφελάκι, σε κρατήσαμε αγκαλιά  κουταβάκι στο Καταφύγιο, σε καμαρώσαμε να μεγαλώνεις στο σπίτι της Φωτεινής μας κι έμελλε να σου κρατήσουμε το κεφαλάκι σου την ώρα που άφηνες την τελευταία σου αναπνοή.  Συχώρα αυτόν που σε χτύπησε με το αυτοκίνητό του και σ’ άφησε εκεί στη λεωφόρο αβοήθητη. Εγώ δεν μπορώ.

Το παιδοβουβαλάκι ο Λάϊον Κινγκυιοθετήθηκε σήμερα και μετακόμισε στο σπίτι του.  Μην σας ξεγελάει το μέγεθός του, ότι έκλεισε τους 3 μήνες το μωράκι.  Έχει ακόμα δρόμο μπροστά του μέχρι να μεγαλώσει και να γίνει άντρας 🙂

Ευχαριστούμε την οικογένεια κι ευχόμαστε πολλά καλά χρόνια με το καινούριο μωρό.

Ρεξ, μεγάλη και γενναία ψυχή, σ’ ευχαριστούμε που ήρθες στη ζωές όλων μας και μας έκανες πιο ανθρώπινους βοηθώντας σε.  Μας χάρισες το ανεκτίμητο δώρο της πληρότητας όταν κάνουμε το ακατόρθωτο κατορθωτό.  Η ασθένειά σου όμως δεν σε ξέχασε, παρά τα δύο χρόνια αγάπης και αξιοπρέπειας που έζησες δίπλα στη Κάντις.  Στο τέλος δεν σε στήριζαν πια ούτε τα μπροστινά σου πόδια και το καροτσάκι σου έμενε άχρηστο στη γωνία.  ‘Aντε αγόρι μου, τρέχα τώρα ελεύθερος στα λιβάδια της γέφυρας του ουράνιου τόξου.