Με στηθάκι φουσκωμένο από εθνική υπερηφάνεια και την ελληνική σημαία περασμένη στο λαιμό του ο Μιστόκλης μας, Αμερικανός πολίτης, έδωσε το παρόν στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην Φιλαδέλφεια, ιστορική πόλη των ΗΠΑ. Τί να πει κανείς;;  Παραμύθι;  Απίστευτο; Η Σταχτοπούτα σε βερσιόν σκύλου;

Ο Μιστόκλης ήταν ένα κουτάβι μαύρο, κοινό και με σπασμένο πόδι όταν πρωτοήρθε στο καταφύγιο.  Μεγάλωσε κι έμεινε ένας μαύρος, κοινός και μεγάλος σκύλος.  Κανείς δεν του έριχνε μία δεύτερη ματιά, μέχρι που ήρθε στην Αθήνα για δεύτερη φορά η Ζωή Κατσούλος με τις εθελόντριές της για να δουλέψουν στο καταφύγιο.  Από την πρώτη μέρα η Ζωή το είπε: “Αυτόν θα τον πάρω μαζί μου και θα του βρω σπίτι”.  Και τον πήρε!  Μαζεύτηκαν χρήματα από ανθρώπους στην Αμερική κι ο Μιστόκλης ταξίδεψε μαζί της.  Λίγο μετά υιοθετήθηκε από ένα φίλο της Ζωής, Ελληνοαμερικάνος κι αυτός 

Κι ο αγαθός μας γίγαντας, ο Ορφέας, στο αεροδρόμιο της καινούριας του πατρίδας!  Αφού η οικογένεια που τον διάλεξε πέρασε τον έλεγχο των συνεργατών μας, έπρεπε κι ο Ορφέας να περάσει έναν γατοέλεγχο, μιας και η οικογένειά του έχει μία γάτα.  Τον πήγαμε λοιπόν για καφέ στο σπίτι της Έμυς και τον τσεκάραμε με τις πολλές της γάτες.  Ορφέας ο γατοcool σκύλος.  Ούτε που τους έριξε δεύτερο βλέμμα.  Τα νέα από το καινούριο του σπίτι λένε, ότι όταν η μαμά του γύρισε από τα ψώνια βρήκε τον Ορφέα να την περιμένει γεμάτος χαρά στον κήπο.  Το σπίτι ασφαλισμένο και κλειδωμένο όπως το είχε αφήσει. Από πού βγήκε ο Ορφέας στον κήπο;;  Από το γατοπορτάκι!!!  Ναι, Ναι, η γάτα έχει μέγεθος γάτας κι όχι σκύλου:-)

Την Κυριακή 20 Μαρτίου επισκέφθηκαν το ΚΑΖ Ναυτοπρόσκοποι του Παλαιού Φαλήρου.  Αποτέλεσμα της επίσκεψης θα είναι η εργασία που θα εκπονήσουν για την Ετήσια Ανιχνευτική τους συγκέντρωση, με θέμα Περιβάλλον και Ζώα.  Ελπίζουμε να καλύψαμε τις απορίες των παιδιών σχετικά με την γέννεση του φαινομένου των αδέσποτων και την διαχείρισή του.  Χαιρετίζουμε και τους Προσκόπους του Πειραιά που ήρθαν το Σάββατο και τους παρακαλούμε να μας στείλουν φωτογραφία τους για να την δημοσιεύσουμε.  

Μπέρνη, αεικίνητη, έξυπνη, παιχνιδιάρα, χαδιάρα και νεαρή.  Έπρεπε να πάει σε σπίτι με παιδιά κι εκεί πήγε!  Να τα βγάζει νοκ άουτ στο παιχνίδι και μετά το σπίτι να έχει ηρεμία κι ευτυχισμένα δίποδα και τετράποδα ξερά από τη κούραση.  Η θεία της οικογένειας που είναι εκπαιδεύτρια ζώων, έχει πολλά σχέδια για ασκήσεις μυαλού με την Μπέρνη.

Ήταν καιρός πια να φύγει η Μπραζίλ από το καταφύγιο.  Η σκυλίτσα ήταν από μωρό δύσπιστη απέναντι στους ανθρώπους κι έπρεπε να ζήσει με ανθρώπους σε συνθήκες κανονικής ζωής για να μπορέσει να ενταχθεί αργότερα σε μία οικογένεια.  Νάναι καλά η εθελόντρια Ραβίσα, μαμά της δικιάς Λαβίνια, που αποφάσισε να αναλάβει την Μπραζίλ.  Θα την φιλοξενήσει στο σπίτι της μέχρι η Μπραζίλ να καταλάβει ότι η ομορφιά του να ζεις ανάμεσα σε ανθρώπους που σε αγαπάνε δεν συγκρίνεται με την ασφάλεια του καταφυγίου.  Ευχαριστούμε Ραβίσα!