Όταν πέταξαν τη Φιόρε μαζί με τον Ντον έξω από το καταφύγιο, η μικρούλα ήταν ήδη έγκυος.  Μας έκανε τρία μικροσκοπικά κουταβάκια, τον Αμαρέττο, τον Μοχίτο και την Τεκίλα.  Τα δύο αγόρια ήταν οι μεγαλύτεροι μαμάκηδες που έχουμε δει ποτέ, η Τεκίλα όμως ήταν η προσωποποίηση της ανεξαρτησίας.  Συνειδητά και μετά από τόσες επιστροφές πρώην κουταβιών μας, τα μωρά της Φιόρε ταξίδεψαν μαζί με τη μαμά τους και πήγαν στις οικογένειές τους μακριά από την Ελλάδα.  Στη πατρίδα,  αν δεν θέλουν τον σκύλο τους πια, ή μας τον επιστρέφουν ή τον βρίσκουμε στο δρόμο.  Στη φωτο ο Μοχίτο αριστερά κι οΑμαρέττο (ίδιος ο μπαμπάς του) δεξιά.

Κι εδώ το τρίτο μωρό της Φιόρε αγκαλιά με την καινούρια του μαμά.  Η Τεκίλαήταν ένα από τα εκπληκτικότερα μωρά που έχουμε δει.  Έξυπνη, τσαχπίνα, αεικίνητη, χαδιάρα και ανεξάρτητη.  Ένα γυναικάκι σε μέγεθος μπρελόκ 🙂

Η Ζωίτσα είχε έρθει στο καταφύγιο χωρίς μαλλιά και με το κορμάκι της γεμάτο πληγές.  Ώσπου να της βρούμε όνομα την λέγαμε “το ψωριάρικο”.  Είχε πέσει τότε πολύ κλάμα από τη Ζωίτσα.  Έμεινε μόνη της σε καραντίνα για πολύ καιρό, μέχρι να θεραπευθεί για να μην κολλήσει κανένα άλλο.  Τελικά η Ζωίτσα έγινε μια πανέμορφη κοπελίτσα με Βικτωριανή κόμμωση:-)  Μόνο το μπονέ της έλειπε:-)  Κι ενώ εδώ κανείς δεν της έριχνε ούτε μία ματιά, την διάλεξαν στη Γερμανία για να γίνει συντροφάκι ζωής.  Νάναι καλά οι άνθρωποι, νάσαι κι εσύ καλά κοριτσάκι μας.

Να και το άλλο ψωριάρικο ο Εμίλιος!  Πιστεύαμε ότι δεν θα βγάλει ποτέ μαλλιά, μέχρι που έγινε αυτός ο υπερφυσικός μπεμπές με το γυαλιστερό τρίχωμα.  Στο αεροδρόμιο, όταν έφτασε, γατζώθηκε επάνω στη καινούρια του μαμά και δεν έλεγε να απομακρυνθεί ούτε εκατοστό.  Λες και ήξερε…  Μένει να δούμε πόσο θα μεγαλώσει ακόμα.

‘Aφησε το καταφύγιο και το τελευταίο Χασκάκι από τα σκουπίδια της Βαρυμπόμπης.  Ο Τσιρόκη, καμαρωτός μέσα στο καινούριο του επιστήθιο λουρί ετοιμάζεται να ξεκινήσει την καινούρια του ζωή.  Από αύριο αρχίζει εντατικά μαθήματα Γερμανικής, για σήμερα το πρόγραμμα έχει ύπνο, φαΐ και ξανά ύπνο 🙂