Την Δευτέρα του Πάσχα ήρθαν στο Καταφύγιο μερικοί φίλοι και συνάδελφοι στον εθελοντισμό από άλλους Συλλόγους να περάσουν την ημέρα μαζί μας.  Στην αυλή και στο γραφείο στήθηκαν δύο πρόχειροι μπουφέδες με το κάτι τις που έφερε ο καθένας κι ό,τι θερμίδες μας έλειψαν από την προηγούμενη μέρα, τις αντικαταστήσαμε, προς μεγάλη απογοήτευση των τετράποδων που τους είχε πονέσει ο σβέρκος να κοιτάνε ψηλά και να μην πέφτει τίποτα κάτω.  

Έφτασε στο καταφύγιο γεμάτη πληγές, χωρίς γούνα και άρρωστη.  Με δυσκολία στεκόταν όρθια.  Ώσπου να της κάνει ο γιατρός μας τις απαραίτητες εξετάσεις, είχε πέσει σε κώμα.  Καλό σου ταξίδι εκεί που πας κοριτσάκι χωρίς όνομα…

Καραμέλα!  Η κοπελίτσα που βρέθηκε με το λουρί της τσάντας περασμένο στο λαιμό και τα καρφιά να προεξέχουν από το πόδι της.  Θεραπεύτηκε, στειρώθηκε και η καλή της τύχη, της στάθηκε και για να βρει την εξαιρετική οικογένειά της.  Αθηναϊκό βόρειο προάστειο της Αθήνας, πολλή αγάπη, σταθερότητα και γερμανική πειθαρχία θα είναι από δω και μπρος η ζωή της Καραμέλας.  Όσο για την πειθαρχία, την χρειάζεται η Καραμελίτσα, το γλυκό μας κατσίκι, σε μεγάλο βαθμό.

Για τον Πωλ δεν είχαμε αμφιβολία ότι θα εύρισκε οικογένεια.  Το θέμα ήταν να βρεθεί η καλύτερη και βρέθηκε!  Ευχαριστούμε θερμά την μαμά του, την σούπερ γιαγιά του και το δίποδο ξαδελφάκι του.  Στο σπίτι ο Πωλ έχει κι έναν καινούριο τετράποδο αδελφό, πέντε φορές μεγαλύτερο από το φρατζολάκι μας και μαύρο.  ’Αντε, και να μας έρχεστε συχνά στο καταφύγιο.

Να κι ο  Γκρέκο, το γλυκό τσοπανόσκυλο, που νοικοκυρεύτηκε κι απέκτησε σπίτι και οικογένεια!  Το ευχόμασταν κάθε μέρα, να βρεθούν οι άνθρωποι που θα εκτιμούσαν την λεβεντιά του και τον εξαιρετικό του χαρακτήρα κι ευτυχώς βρέθηκαν.  Ποτέ πια κίνδυνος για φόλα στους δρόμους, ποτέ πια τα κάγκελα του καταφυγίου. Ευχαριστούμε την οικογένεια!