Όταν ο Ιπποκράτης είχε έρθει, ήταν σαν μία σκιά του εαυτού του.  Σκελετωμένος, άρρωστος και τσαμπουκάς.  Στο καταφύγιο θεραπεύτηκε, πάχυνε, στειρώθηκε και κατάλαβε ότι δεν χρειάζεται να τσακώνεται με τα άλλα σκυλιά για μια μπουκιά φαΐ, υπήρχε μπόλικο για όλους.  Και μια μέρα, αρχές του καλοκαιριού, ο Ιπποκράτης βρήκε τον άνθρωπό του.  Λατρεία μεγάλη και από τις δύο πλευρές. Εχθές μας επισκέφτηκε με την όμορφη μαμά του και τον γλυκό παππού του για να μοιραστεί μαζί μας την ευτυχία του. Κοιτάξτε φάτσα ευτυχισμένου σκύλου!

Αυτά τα κουτάβια έφυγαν σαν ζεστά ψωμάκια 🙂  Η ομορφιά τους κι ο εξαιρετικός τους χαρακτήρας, τα έκανε ανάρπαστα.  Ας κλαίνε οι του Χαλανδρίου που έκαναν ολόκληρο ταξίδι μέχρι το Μαρκόπουλο για να τα ξεφορτωθούν (γιατί ξέρουμε ποιός δημοτικός υπάλληλος του Χαλανδρίου τα πέταξε στη πόρτα μας).  Η Σκάϊ και η Νέμπιουλα έχουν από σήμερα στο καινούργιο τους σπίτι, δουλειές με φούντες. Πώς αλλιώς θα τα βγάλουν πέρα με τους δύο νεαρούς “αδελφούς” τους! Νάστε καλά που αγκαλιάσατε δύο από τα αδεσποτάκια μας!

Ένα από τα μικροσκοπικά ημίαιμα Επανιέλ Μπρετόν μωράκια που είχαν αφήσει έξω από το καταφύγιο, βρήκε την μαμαδίστικη αγκαλιά του! Ευχαριστούμε την οικογένεια κι ευχόμαστε πολλά καλά χρόνια με το μωράκι.

Η πανέμορφη Αίθρα τους μύρισε από μακρυά.  Είπε από μέσα της “αυτή είναι η οικογένειά μου” και δεν ησύχασε παρά μόνο όταν κι εκείνοι κατάλαβαν ότι η Αίθρα είναι ο σκύλος τους.  Το τί φιλιά τους έδωσε, το τί αγκαλιές, δεν περιγράφεται.  Πιο καθαρά δεν μπορούσε να τους το πει! Σας ευχαριστούμε για την μεγάλη αγκαλιά που προσφέρετε στο κοριτσάκι μας κι εσύ κούκλα μας, καλή τύχη νάχεις!

Η μαμά του τον είδε στις “Υιοθεσίες” και τον αγάπησε με την πρώτη ματιά.  Κι όταν ήρθε να τον δει κι από κοντά και τον έβγαλε βόλτα, αυτός έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να της δείξει τον καλύτερό του εαυτό.  Φεύγοντας η μαμά του έκοψε ένα λουλουδάκι κι αυτός για χαιρετισμό, έτρεξε κοντά της, της πήρε το λουλούδι, της έγλειψε το χέρι κι έφυγε τρέχοντας παιχνιδιάρικα.  Έτσι δέθηκε η μεγάλη αγάπη μεταξύ του Φρίξου και της μαμάς του.  Ευχαριστούμε Μαριαλένα, ευχαριστούμε Βασίλη κι εσύ Φριξούλη, ήΡήγκελ όπως σε φωνάζει η μαμά σου, νάσαι καλά αγόρι μας!