Όταν μας έφεραν την Ντέϊμ στο καταφύγιο σε σοκ και με τον σβέρκο της μία χαίνουσα πληγή από τις δαγκωματιές σκύλων, δεν φανταζόμασταν ποτέ ότι θα τα κατάφερνε. Χάρη στους γιατρούς μας η Ντέϊμ επέζησε και χάρη στους εθελοντές μας που την κατέκλυζαν με χάδια και λιχουδιές κατάφερε να ξεπεράσει τον πανικό της μπροστά στους ανθρώπους. Κι η καλή τύχη δεν σταμάτησε εκεί.  Βρέθηκαν άνθρωποι που θέλησαν να της προσφέρουν οικογένεια και μόνιμη αγάπη! Κράτα ψηλά την ουρά σου κοριτσάρα μας, καμιά φορά γίνονται και θαύματα!

Ο κοντοποδαρούλης μας Τζίνο, αυτό το εξαιρετικά τρυφερό πλάσμα, αφού έκανε εντατικά μαθήματα περπατήματος με λουρί (σπουδαία εφεύρεση το βραστό κοτόπουλο) έφυγε από το καταφύγιο και πήγε στη μαμά του! Ήδη κατακτά τις καρδιές όλων των ανθρώπων που τον γνωρίζουν. Ευχαριστούμε Έλλυ, ευχαριστούμε Νταϊάν!

Μία εικόνα όσο χίλιες λέξεις!

Το Αντιγονάκι βρήκε το για πάντα σπίτι του και μετά τ’ αδέλφια του Αλκαίο και Πανδώρα άφησε το καταφύγιο. Μακάρι να το ξεχάσει γρήγορα αν και ήταν το πρώτο του σπίτι όπου γνώρισε αγάπη και προστασία.  Ευχαριστούμε την οικογένεια!

Το βασιλικό μωρό, ο ‘Aναξ, υιοθετήθηκε από την ευρύτερη οικογένεια. Πήγε στο σπίτι που είχε υιοθετήσει την Κάρολ μας. Η μαμά κι ο μπαμπάς μόνο κόκκινο χαλί που δεν είχαν στρώσει για να υποδεχτούν τον ‘Aνακτα. Κι αυτός, μ’ ένα φςςςςςτ, κέρδισε τις καρδιές όλων, ακόμα και του μεγάλου και σοβαρού Ρούντυ.  Και τί πειράζει αν ο Ρούντυ πέταξε τον μικρό στη πισίνα πάνω στο παιχνίδι; Είπε, μ’ ένα παιχνιδιάρικο λαμπύρισμα στα μάτια του “Συγνώμη, κατά λάθος έγινε”      

Κι ο χορός καλά κρατεί.  Σάββατο, 27 Ιουνίου έφυγε και το κουκλάκι ο Μπάμπολο.  Και τολμώ να ρίξω ανάθεμα σ’ αυτούς που πέταξαν όλα αυτά τα κουτάβια έξω από το καταφύγιο και καθάρισαν.  Έκαναν το καθήκον τους γεμίζοντας το καταφύγιο με κουτάβια, οι ανεύθυνοι, οι βολεψάκηδες, οι κακώς εννοούμενοι φιλόζωοι. Και το θλιβερό είναι πως νομίζουν ότι τα έσωσαν. Οι ηλίθιοι! Μπάμπολο αγοράκι μας, ξέχασέ μας όλους εμάς για να ξεχάσεις, εκεί που πήγες, τις τρεις τελευταίες μέρες της ζωής σου.