Δεν προλάβαμε ούτε όνομα να της δώσουμε!  Την βρήκαμε εχθές το απόγευμα μέσα στο ρέμα να παραπατάει και να σέρνεται, τυφλή, πληγιασμένη, αλλά να κουνάει την ουρίτσα της δειλά, παρακαλώντας μας να μην της κάνουμε κακό.  Στο καταφύγιο ήπιε λίγες γουλιές νερό και σωριάστηκε πάνω στη κουβερτούλα. Δεν ξέρω αν αισθάνθηκε την μαλακή και ζεστή κουβέρτα, ελπίζω ναι έστω κι αν ήταν η πρώτη φορά στη ζωή της.  Σήμερα το πρωί είχε ήδη “φύγει” σίγουρα με το παράπονο ότι την βρήκαμε αργά

Ένα ένα φεύγουν τα μωράκια της Γκόλφως!  Η Γιασεμή αγκαλιά με τον μπαμπά της! Καλή τύχη να έχεις μπισκοτάκι μας!

Και η Φρέζια βρήκε την οικογένειά της.  Με την νεαρή μαμά της θα παίζουν και θα χοροπηδάνε σαν συνομίληκα.

Ο Μάκης το δεύτερο αγόρι της Γκόλφως αποφάσισε να παρατήσει το νέφος της Αθήνας και να πάει για ανασκαφές κατά Κωπαΐδα μεριά.  Έχει εκεί, λέει, αρχαία που τον περιμένουν να τα ανακαλύψει. Ήταν το πιο μελετηρό παιδί απ’ όλα.

Ήρθε και η Φωτεινή κι έφερε κι άλλο βουνό 🙂  Το κάτι τις της πολυτέλειας. Μαξιλαράκια, παπλωματάκια, χαλάκια και κουβερτούλες.  Ο Τόνυ πήρε το μαξιλαράκι του και δεν λέει να το αφήσει.  Όπως κι ο Μολοσσός! Έχει στρογγυλοκαθήσει και δεν σηκώνεται με τίποτα. Ευχαριστούμε Φωτεινή και μαμά της Φωτεινής που έραψες τα μαξιλαράκια για τα μωρά μας. Και το κυριότερο, τα μαξιλαράκια μπαίνουν στο πλυντήριο και πλένονται!