Το παλληκάρι μας ο Νιόνιος υιοθετήθηκε από έναν γλυκύτατο άνθρωπο που δεν πάσχει από το “Σύνδρομο του μεγάλου μαύρου σκύλου”.  Ο μπαμπάς του εργάζεται από το σπίτι κι οι δύο εργένηδες χαίρονται όλη μέρα ο ένας τη συντροφιά του άλλου.  Ο Νιόνιος είναι ένας σκύλος που πέρασε τα πάνδεινα στη ζωή του (μεταλλική πλάκα με καρφιά στο πίσω του πόδι και ακρωτηριασμένο πτερύγιο αυτιού) και του άξιζε το καλύτερο.  Ε λοιπόν το βρήκε!

Και η ονειροπόλα Τόψη βρήκε το σπίτι της!  Κι άλλοι άνθρωποι που προτίμησαν να υιοθετήσουν ένα μαύρο ημίαιμο ζωάκι, δίνοντάς του την ευκαιρία σε μια ζωή αγάπης και αξιοπρέπειας. Η Τόψη είχε μπει στο καταφύγιο κουταβάκι κι έμεινε περίπου ένα χρόνο.  Έχει πολλά λοιπόν να μάθει από τον μεγάλο κόσμο έξω από το καταφύγιο

Σας υπόσχομαι τις επόμενες ημέρες ένα φωτογραφικό άλμπουμ από την γιορτή των Ελλήνων σκύλων στο Τορόντο του Καναδά.  Το ΚΑΖ ήταν εκεί και συνάντησε και φωτογράφισε όλα τα μωρά που πέρασαν από το καταφύγιο και βρήκαν σπίτι και οικογένεια στη μακρινή αυτή χώρα.  Όλα ημίαιμα, όλα καλοθρεμένα, όλα με τρίχωμα που γυάλιζε σα λουστρίνι, όλα κοινωνικοποιημένα, όλα λατρεμένα από τις οικογένειές τους.  Κανένα από τα ζώα του ΚΑΖ δεν το “ξεφορτωνόμαστε” όταν υιοθετείται.  Ο έλεγχος που γίνεται ελάχιστα διαφέρει από τον έλεγχο για την υιοθεσία ενός παιδιού. Ένα μικρό δείγμα από φωτο είναι οι τρεις επόμενες.  

Κι η Σκάρλετ έριξε μαύρη πέτρα πίσω της (και τί καλά που έκανε).  Η φιλεναδίτσα του Χάρχαλου υιοθετήθηκε από ένα υπέροχο ζευγάρι που την παίρνει κάθε μέρα στο γραφείο, όπου περνάει την ημέρα της, όχι δουλεύοντας, αλλά παίζοντας με άλλα τρία σκυλιά συναδέλφων.  Το γραφείο της Σκάρλετ είναι ιδιαίτερα φιλικό προς τα ζώα.  Ένας από την παρέα της είναι ο σκύλος του ιδιοκτήτη της εταιρείας :-))

Η Κέλλυ, το ημίαιμο chow chow κουταβάκι που βρέθηκε στους δρόμους με τον αδελφό της τον Ντομένικο  και την ετοιμοθάνατη μαμά τους, πήγε στο για πάντα σπίτι της!  Ήταν αγάπη με την πρώτη ματιά!  Καλή τύχη να έχεις αρκουδολιονταράκι μας. 20.9.08