Ο Ίβο, το αεικίνητον!  Από αδέσποτο, απέκτησε μπαμπά, διαμέρισμα, 4Χ4 και τώρα λέει θα χτίσει και εξοχικό στη Τζιά.  Αυτό το παιδί είχε πάντα μεγαλοϊδεάτικες τάσεις και κοίτα να δεις που τα κατάφερε. Ευχαριστούμε Ρομπ που χάρισες στον αδεσποτάκο μας μια θέση στη καρδιά σου.

Η Νταίζη μας δεν τα κατάφερε.  Γριούλα, μισότυφλη και με υψηλό δείκτη Καλαζάρ, βρέθηκε στη βάση ενός γκρεμού απ’ όπου είχε πέσει.  Παρά τις προσπόθειές μας η Νταιζούλα μας άφησε.  Θα τρέχει τώρα νεαρό κοριτσάκι όπως ήταν κάποτε και χωρίς πόνους και αρρώστιες στη γέφυρα του ουράνιου τόξου.  Στο καλό Νταιζού

Η Λίτσα μας δεν ζει πια.  Έζησε από κουτάβι 18 ολόκληρους μήνες στο καταφύγιο, μια ψυχούλα γεμάτη τρόμο.  Από μικράκι δεν μπορούσε να ηρεμήσει και να καταλάβει πόσο την αγαπούσαμε.  Τελικά βρέθηκε η οικογένεια που ανέλαβε να της δείξει πόσο όμορφη είναι η ζωή. Όμως! Ένας απότομος ήχος και το άνοιγμα της πόρτας από συγγενείς της οικογένειας κι η Λίτσαβρέθηκε πανικόβλητη έξω. Μέσα στη βροχή και το κρύο περιφερόταν δύο ημέρες χωρίς να μπορεί να την βρει η οικογένειά της.  Μέχρι που χτυπήθηκε από αυτοκίνητο.. Το Λιτσάκι έζησε μια ζωή μέσα στο φόβο κι έφυγε με τον τρόμο ζωγραφισμένο στα ματάκια του. Ας είναι ήρεμη η ψυχούλα του εκεί που βρίσκεται τώρα.

Και η Ράνια με την μαμά τηςφρόντισαν  να κοιμούνται κάποια από τα μωρά μας με στυλ! Πλεκτά καλαμένια κρεβατάκια για τα πολύ φρόνιμα, αποδείχθηκε όμως ότι ούτε τα χειρουργημένα είναι και τόοοσο φρόνιμα.  Εδώ η Χιόνη τρόχισε τα δοντάκια της πάνω στο κρεβατάκι πολυτελείας.  Για να προστατευθούν, θα καλυφθούν με παλιά σεντόνια και θα πιαστούν με παραμάνες από κάτω.  Τα μεταξωτά βρ……..:-)

Σήμερα μας επισκέφτηκε στο Καταφύγιο η καλή φίλη των αδεσποτάκων η Εύη με τα χέρια γεμάτα.  Ξηρά τροφή και μια μεγάλη, ζεστή, μαλακή κρεβατάρα γι αυτούς που είναι σε αναγκαστικό χουζούρι.  Δηλαδή γι αυτούς με τα σπασμένα πόδια και χέρια.  Και δυστυχώς είναι πολλοί.  Ευχαριστούμε Εύη!