H μικρη μας…ηρθε και δε προλαβαμε καν να τη χαρουμε
Ρωξανη RIP

Η Μύρινα ήρθε κι έφυγε σαν τον Μολοσσό μας. Μπήκε στο καταφύγιο σε τραγική κατάσταση, της κάναμε τη θεραπεία που μπορούσαμε κι έπρεπε, σηκώθηκε, πάχυνε, έκανε τις βόλτες της, “την έλεγε” στον Μιστόκλη όταν αυτός έκανε τις κουταβοχαζομάρες του κι 6 μήνες μετά από την θεραπεία της κατέπεσε μέσα σε δυο μέρες χωρίς να ανταποκρίνεται σε κανένα φάρμακο. Μέρα με την μέρα γινόταν πιο διάφανη, γέμιζε πληγές και δεν σηκωνόταν πια από το κρεβατάκι της. Υπέφερε, ήταν χειρότερα απ’ όταν ήρθε. ‘Aντε μωρέ Μυρινάκι, άτυχο ήσουν κι εσύ κι εμείς. 6.4.10

Μέχρι εδώ ήταν και η ζωή της Σήνα… Η Ερλιχίωση και το Καλαζάρ ήταν σε τέτοια ύψη και τα νεφρά της τόσο κατεστραμμένα που, αν και ξεκινήσαμε αμέσως θεραπεία, η όμορφη Σήνα προτίμησε να γυρίσει τη πλάτη της στον κόσμο που γνώρισε και να φύγει. Δεν μας έδωσε το περιθώριο ούτε μιας εβδομάδας σχεδόν να το παλέψουμε. Εκεί που πήγες όμορφη, δεν θα πονάς τουλάχιστον. 9.3.10