Αγαπημένη μας Τζοέλ, δυστυχώς δε τα καταφέραμε να σε “κρατήσουμε” κοντά μας. Η αρρώστια μας νίκησε. Πάντα μα πάντα θα θυμόμαστε τον καλοσυνάτο χαρακτήρα σου και την μοναδική ομορφιά σου. Σε αγαπάμε. Καλό ταξίδι.

“We who choose to surround ourselves with lives even more temporary than our own, live within a fragile circle, easily and often breached.
Unable to accept its awful gaps, we still would live no other way.
We cherish memory as the only certain immortality,
never fully understanding the necessary plan.”

Irving Townsend.

*****

Η Τζοέλ είναι περίπου 5 ετών, είναι ήσυχη, γεμάτη αγάπη και καλοσύνη και τα πηγαίνει καλά με όλα τα σκυλιά. Μεγάλωσε σε ένα χώρο που όμως χρειάστηκε να εκκενωθεί.

Η Τζοέλ έπρεπε να φιλοξενηθεί για να παίρνει τα φάρμακα της μιας και κάνει θεραπεία για Λεΐσμανίαση και αποφασίσαμε να την βοηθήσουμε. Ελπίζουμε ότι θα γίνει καλά και να καταφέρουμε να της βρούμε μια παντοτινή οικογένεια, της αξίζει γιατί έχει πολύ αγάπη για να δώσει στους ανθρώπους. Θα γίνει μια υπέροχη σύντροφος για την οικογένεια που θα την επιλέξει.

Το Λουσάκι μας πέρασε σήμερα τη Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου. Μπήκε εσπευσμένα για χειρουργείο και δυστυχώς δεν τα κατάφερε 🙁

Αγαπημένη μας Λούση , ελπίζουμε να σου δώσαμε όση αγάπη στερήθηκες τους τελευταίους μήνες της ζωής σου, θα είσαι πάντα μέσα στην καρδιά μας. Τρέξε τώρα χαρούμενη και ελεύθερη από κάθε αρρώστεια και πόνο.

Go Joyously into the spirit and the summerland of youth,
Glory once again in your strength. Run free amid the wildflowers.
Sniff the tantalizing smells among the wooded tangles of the forest.
Sleep in the warm sun beside murmuring brooks.

May you R.I.P sweet Lucy.

***

Κάποιος, κάποτε ήθελε ένα κόκερ, το απέκτησε και στα γεράματα επειδή αρρώστησε αποφάσισε να το αφήσει αδέσποτο, γνωστή ιστορία. Μιλάμε για τη Λούση μας, είναι περίπου 12-13 ετών, κουφή και  δεν βλέπει καλά, βρέθηκε από ένα παλικάρι που δεν έκλεισε τα μάτια του όταν την είδε να γυρνάει αδέσποτη και καταβεβλημένη. Η Λούση είχε συμπτώματα πολυδιψίας, αποτελέσμα η συχνοουρία, έγιναν εξετάσεις, πολλές και ειδικές. Διεγνώσθη με κούσινγκ, μια ασθένεια που σπάνια θεραπεύεται, μια ασθένεια που το φάρμακο είναι πολύ ακριβό και πρέπει να βρεθεί και να αγορασθεί από το εξωτερικό. Αποφασίσαμε να την κρατήσουμε κοντά μας. γνωρίζοντας οτι μπορεί να μη βρεθεί ποτέ ο άνθρωπος που θα αποφασίσει να ανοίξει το σπίτι του για μια σκυλίτσα μεγάλης ηλικίας και με σοβαρά προβλήματα υγείας, γνωρίζοντας οτι οικονομικά θα γονατίσουμε λίγο παραπάνω, μιας και οι συνθήκες και τα οικονομικά μας είναι πολύ άσχημα, αλλά δεν μπορούσαμε να της πούμε όχι. Δεν ξέρουμε κάποιον που θα ήθελε να έχει ενα σκυλάκι σαν τη Λούση, να του δώσει ένα σπίτι, μια αγκαλιά για όσο χρόνο έχει ακόμα και που θα κάνει συχνότατα τις ανάγκες του. Αν υπάρχει κάποιος εκεί έξω που να έχει τόσο μεγάλη καρδιά ας επικοινωνήσει μαζί μας.

Αν θέλετε να μας βοηθήσετε με τα έξοδα της Λούση παρακαλούμε επικοινωνήστε στο kazshelter@gmail.com

Για εικονική υιοθεσία δείτε εδώ πως λειτουργεί

Ακόμα δεν ξέρουμε το γιατί ” έφυγες” νωρίς. Σε μεγαλώσαμε, δεν εμπιστεύοσουν τους ανθρώπους , αλλά στα τόσα χρόνια έμαθες ότι εμείς τουλάχιστον δε θα σε πειράξουμε. Σε “χάσαμε” μέσα σε δύο μέρες, μας λείπεις Ζιζελάκι, πάντα θα σε σκεφτόμαστε, πάντα θα είσαι μαζί μας. Τρέξε τώρα χωρίς να φοβάσαι κανένα!

“We who choose to surround ourselves with lives even more temporary than our own, live within a fragile circle, easily and often breached.
Unable to accept its awful gaps, we still would live no other way.
We cherish memory as the only certain immortality,
never fully understanding the necessary plan.”

Irving Townsend.

R.I.P Our Sweet Zizelle

***

Εικονική Υιοθεσία

Η Ζιζελ μπήκε στο καταφύγιο όταν ήταν σχεδόν 4 -5 μηνων, φοβική με τους ανθρώπους έρχεται για να πάρει το μπισκοτάκι όταν είσαι έξω από το χώρο της.
Ποιός θα υιοθετούσε ένα σκουρόχρωμο κουτάβι που φοβάται? Κανείς…
Έτσι έγινε και αυτή ένα από τα μόνιμα σκυλιά μας. 

Σιγά σιγά φεύγουν όλοι της παλιάς φρουράς. Ο Γιάννης μας, που τα τελευταία 8 χρόνια έζησε κοντά μας, έφυγε χθές 8/3/15. Αυτόν και το φιλαράκι του, τον Κώστα, τους λέγαμε “τα μπακούρια”. Οι δυο τους πέρασαν 8 ολόκληρα χρόνια μαζί, κάνοντας ο ένας παρέα στον άλλον κι όποτε τους έπεφταν στενά τα δύο στρέμματα του χώρου τους, άνοιγαν μια πόρτα στον φράχτη, έκαναν μία περιπολία γύρω γύρω στο Καταφύγιο και ξαναγύριζαν. Εκεί πάνω που πας Γιάννη, όταν μας σκέφτεσαι, να θυμάσαι ότι ΠΟΛΛΟΙ σε αγάπησαν ΠΟΛΥ…

RIP sweetheart you are going to be forever in to our hearts

We miss you already, there are no words 🙁

*******

Ο Γιάννης, μας ήρθε με σπασμένο πόδι μετά από κάτι διαφορές που είχε μ’ ένα αυτοκίνητο.  Χειρουργήθηκε, του μπήκαν οι γνωστές βίδες κι έγινε πάλι καινούργιος.  Ήταν υπόδειγμα τραυματία, υπομονετικός και ευγνώμων. Τώρα πια είναι περίπου 6 ετών, έχει στειρωθεί, είναι εμβολιασμένος και περιμένει να τον διαλέξουν για να αποκτήσει κι αυτός μια οικογένεια. Τηλ. 6977 846783  και info@kazshelter.org      

We lost a special friend today
the kind you can’t replace,
and looking at her empty space
We still can see her face.

Η Ευρώπη μας έφυγε από νεφρική ανεπάρκεια, οτι και να κάναμε φάνηκε πολύ “λίγο”.

Μας λείπεις…

*********

H Ευρώπη ήρθε στο Καταφύγιο μας, αρχές του 2013, όταν μας κάλεσαν για ένα σκυλί το οποίο το είχαν

δηλητηριάσει, κοινώς της είχαν ρίξει φόλα.

Όλη η παρέα δυστυχώς “εξαφανίσθηκε” και η Ευρώπη γλύτωσε απο τη φόλα

την τελευταία στιγμή.