Η μικρούλα Λίλυ δεν πρόλαβε.  Μαζί με αρκετά άλλα κουτάβια ζούσε σε περιφραγμένο χώρο στη παραλία μέχρι να υιοθετηθεί και να μπει στο καταφύγιο για να προετοιμαστεί.  Δυστυχώς το καταφύγιο δεν έχει το χώρο να πάρει τα αμέτρητα κουτάβια που πετάνε ασυνείδητοι. Η Λίλυ υιοθετήθηκε! Μια μέρα πριν μπει στο καταφύγιο, κάποιος πέταξε μια σακούλα με κόκκαλα στα κουτάβια. Η Λίλυ μπήκε στο καταφύγιο ίσα ίσα για να πεθάνει με σκισμένο έντερο στα χέρια μας. Καλό σου ταξίδι μικράκι εκεί που πας.

Η Ουρανίτσα δεν πρόλαβε να συναντήσει την οικογένειά της.  Λίγες μέρες πριν πάει στη καινούργια της ζωή, έφυγε για πάντα.  Ανθρώπινο λάθος;;; Αλλεργική αντίδραση στο εμβόλιο;;;  Δεν θα το μάθουμε ποτέ.  Ήρθε για λίγο, έδωσε φως στο καταφύγιο με τον γλυκό της χαρακτήρα κι έφυγε για τη Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου…

Ο Buggy βρέθηκε στα στενά του Ρέντη.  Ήταν παράλυτος στα πίσω του πόδια και σερνόταν.  Τα νεύρα των ποδιών κατεστραμένα και οι ελπίδες να περπατήσει κάποτε, ανύπαρκτες. Η οικογένεια που τον βρήκε, τον κράτησε μία εβδομάδα, τον τάϊσε, τον χάϊδεψε, τον κανάκεψε και τελικά ακολούθησαν τη συμβουλή των γιατρών. Ο Buggy “κοιμήθηκε” στην αγκαλιά της οικογένειας που του έδωσε στοργή, έστω και για λίγες μέρες.  Η κόρη της οικογένειας είναι πεπεισμένη ότι ο Buggy τρέχει στο ουράνιο τόξο και τον προσέχει ο παππούς της.

Έτσι ήταν ο Γκρέκο όταν τον βρήκαμε τον Ιανουάριο του 2006. Τον πήραμε στο καταφύγιο, τον θεραπεύσαμε, τον ταΐσαμε, τον κανακέψαμε κι όταν έκλεισε η πληγή του λαιμού του τον επιστρέψαμε στην αγέλη του.  ‘Επρεπε να βλέπατε τη χαρά του που επέστρεψε στα φιλαράκια του.  Την περασμένη εβδομάδα βρέθηκε δηλητηριασμένος μαζί με την μαμά του Βόλφι του Λεόν και του Φίλου, που είχαμε στειρώσει. Ήσουν σοφός σκύλος, Γκρέκο. Μπορείς να τους συγχωρήσεις;

Η Πασχαλίτσα μας ήταν την Παρασκευή χαρά Θεού και το μεσημέρι της Τρίτης έφυγε για πάντα, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών και του μέλους μας που την φιλοξένησε στο σπίτι της για να την έχει στα ζεστά και στα μαλακά.  Τώρα κοιμάται ανάμεσα σε ανεμώνες.