Έτσι ήταν ο Γκρέκο όταν τον βρήκαμε τον Ιανουάριο του 2006. Τον πήραμε στο καταφύγιο, τον θεραπεύσαμε, τον ταΐσαμε, τον κανακέψαμε κι όταν έκλεισε η πληγή του λαιμού του τον επιστρέψαμε στην αγέλη του.  ‘Επρεπε να βλέπατε τη χαρά του που επέστρεψε στα φιλαράκια του.  Την περασμένη εβδομάδα βρέθηκε δηλητηριασμένος μαζί με την μαμά του Βόλφι του Λεόν και του Φίλου, που είχαμε στειρώσει. Ήσουν σοφός σκύλος, Γκρέκο. Μπορείς να τους συγχωρήσεις;

Η Πασχαλίτσα μας ήταν την Παρασκευή χαρά Θεού και το μεσημέρι της Τρίτης έφυγε για πάντα, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών και του μέλους μας που την φιλοξένησε στο σπίτι της για να την έχει στα ζεστά και στα μαλακά.  Τώρα κοιμάται ανάμεσα σε ανεμώνες.

Η Λουΐζα ήταν όμορφη, ήταν χαδιάρα, ήταν γενναία, αλλά άτυχη.  Μας την έφεραν με παράλυση από τη μέση και κάτω.  Εξετάσεις αίματος και ακτινογραφίες δεν έδειξαν τίποτα.  Μέχρι που η Λουίζα σταμάτησε να αγωνίζεται, σταμάτησε να τρώει και να πίνει,  έγυρε το κεφαλάκι της στα χέρια μας κι έφυγε να μας περιμένει στη γέφυρα του ουράνιου τόξου.  Καλό σου ταξίδι ομορφάκι μας.

Η γλυκειά Χάρριετ δεν ζει πια…  Η σκυλίτσα είχε μείνει στο καταφύγιο το καλοκαίρι για να θεραπευθεί από Ερλιχίωση και να στειρωθεί.  Την επιστρέψαμε στη γειτονιά της στο Μαρκόπουλο, όπου την περίμεναν τα δύο της παιδιά από την τελευταία της γέννα.  Πριν δύο μέρες βρέθηκε νεκρή, δηλητηριασμένη από φόλα και τα παιδιά άφαντα. Γιατί να δηλητηριάσει αυτό το ανθρώπινο χέρι το ζώο που δεν αποτελούσε για κανέναν τον παραμικρό κίνδυνο;  Το ζώο για το οποίο ο ίδιος ο δολοφόνος, σαν δημότης και σαν πολίτης, πλήρωσε για την στείρωσή του, τον εμβολιασμό και την θεραπεία του;  Η Χάρριετ ήταν από τα ζώα του προγράμματος για τα αδέσποτα του Δήμου Μαρκοπούλου.

Η αγαπημένη απ’όλους μας Ηλέκτρα, έφυγε με αξιοπρέπεια, όπως είχε ζήσει κοντά μας από τον περασμένο Οκτώβριο που βρέθηκε ετοιμοθάνατη.  Της δώσαμε όσα δεν είχε γνωρίσει ποτέ στη ζωή της.  Αγάπη, ένα χάδι, καλό φαγητό, θεραπεία και τον καναπέ του γραφείου του Καταφυγίου! Μέχρι που ήρθε αμετάκλητα η στιγμή να περάσει τη γέφυρα του ουράνιου τόξου.  Ηλεκτρόνι, σε αγαπήσαμε πολύ.