Είναι αυτή η θλίψη που μας πιάνει πολλές φορές όταν κάποιο απο τα μόνιμάκια μας “φεύγει” απο τη ζωή, αναρωτιόμαστε αν καταφέραμε να νιώσουν οτι ανήκουν κάπου, αν η δύναμη της αγάπης μας ήταν αρκετή και θέλουμε να πιστεύουμε οτι ναι αυτό το καταφέραμε, αυτό μας δίνει δύναμη όταν έρχεται πια η ώρα και μας αφήνουν.

Κοριτσάκι μας θα σε θυμόμαστε πάντα με το αστείο σου τρέξιμο και τη χαρά που μας έδειχνες όταν κατάλαβες οτι η αγάπη  μας ήταν τόσο μεγάλη που δεν δίσταζες πια να έρθεις κοντά μας και να πάρεις τα χάδια που τόσο σου είχαν λείψει.

RIP 10.6.2022

Η Λίμνη ήρθε κοντά μας από την επαρχία. Έχοντας μπεί στην τρίτη “νιότη” της πιά, έχοντας ζήσει δύσκολα, έχοντας μείνει μόνη και μάλλον “άχρηστη” για κάποιους, με πολλά προβλήματα υγείας, άλλα δικαιολογημένα λόγω ηλικίας και άλλα που φανέρωναν πως δεν είχε ποτέ την απαραίτητη φροντίδα. Η Λίμνη έχει την γλύκα του ζώου που διστάζει, που θέλει αλλά φοβάται να εμπιστευτεί.

Καλό ταξίδι Ναπολέων μας, να δώσεις πολλά φιλιά σε όλα τα “μωρά” μας εκεί που θα είσαι.

RIP 01.11.2021

“A companion is gone… but the memory lives on”

Ευχαριστούμε πάρα πολύ τους Εικονικούς γονείς του για την στήριξη και την αγάπη τους.

****

Καθόλου δεν θέλουμε να ανεβάσουμε αυτό το post.
Το αποφεύγουμε μέρες τώρα.
Ούτε να το συζητήσουμε μεταξύ μας θελήσαμε, ούτε καν να το σκεφτόμαστε. Μόνο να μην είχε συμβεί.
Αυτό. Να μην είχε συμβεί.
Από τα σκυλιά που λατρέψαμε και θαυμάσαμε πιο πολύ.
Είχε έρθει στο καταφύγιο σε τραγική κατάσταση, πραγματικό λείψανο, δεν υπάρχει άλλη λέξη να το περιγράψει καλύτερα.
Με τόση δύναμη ψυχής που μέσα σε λίγους μήνες μεταμορφώθηκε στον Καπετάν Φασαρία του καταφυγίου.
Πετούσε!
Και είχε υιοθετηθεί και σε λίγες μέρες θα πήγαινε στο σπίτι του.
Αλλά εντελώς απρόσμενα “έφυγε”. Έτσι απλά, έφυγε, αφήνοντας μας σοκαρισμένες και απαρηγόρητες. Ανακοπή είπε ο γιατρός.
Όταν ενημερώσαμε τους κηδεμόνες που τον περίμεναν, μας ζήτησαν λίγο χρόνο για να κλάψουν το σκυλί ΤΟΥΣ. ΤΟΥΣ!
Και δεν το είχαν πάρει ακόμα σπίτι. Και μετά μας ανακοίνωσαν πως θα υιοθετήσουν άλλο. Και το έκαναν.
Με αυτό τον τρόπο, τον απίστευτο, ο Smoke φεύγοντας έσωσε ένα άλλο.
Παρόλα αυτά, η απουσία του θα μας πονάει πάρα πολύ.
Αντίο, βρε Σμόκυ, δεν μπορούμε να το πιστέψουμε.
Δεν θέλουμε

Ευχαριστούμε πάρα πολύ τους Εικονικούς γονείς του για την στήριξη και την αγάπη. Ευχαριστούμε και λυπόμαστε πολύ αν σας πικράναμε .