Πως μπορείς”άνθρωπε” να είσαι σκληρός? Πώς μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος? Πώς μπορείς να έχεις ευθύνη για παιδιά και ζώα? Μάθε λοιπόν ότι κάναμε ότι μπορούσαμε. Ότι ευχηθηκαμε πολλές φορές να συνέλθει, ότι μέσα μας υποσχεθηκαμε να της βρούμε το καλύτερο σπίτι όταν γινόταν καλά. Όμως δεν προλάβαμε. Και φταις εσύ για αυτό. Εσύ που ήξερες ότι έλιωνε από καρκίνο και επέλεξες να την αφήσεις στο βουνό. Εσύ που ήξερες τι είχε και πέταξες την ευθύνη αλλού. Εσύ που την κακοποιουσες χρόνια και φοβόταν τους άντρες και τα χάδια. Εσύ…… εμείς παλέψαμε αλλά δεν προλάβαμε.

Ο Χρήστος μας σήμερα έφυγε ήσυχα στον ύπνο του, όπως ήσυχος και ευγενικός ήταν όλη του τη ζωή.

7 γεμάτα χρόνια μαζί μας, η πείρα και η σοφία σου, δίδαξαν δεκάδες 4ποδα φιλαράκια που μέσα σ’αυτά τα χρόνια πέρασαν από το Καταφύγιο. Ολοι σε σέβονταν, γιατί ήσουν Δάσκαλος, με την σοφία και την υπομονή σου, την αγάπη σου για τη ζωή και τους ανθρώπους.

Το ΚΑΖ έχασε μέσα σε λίγες μέρες δύο από τα γεροντάκια του. Όταν θα ανοίγουμε την πόρτα να μπούμε θα μας λείψουν τα τριψίματα σου και οι χαρούλες που μας έκανες. Το στρίμωγμα για τα μπισκοτάκια και τις αγκαλιές. Οι ξάπλες σου στον ήλιο. Οι καλοκαιρινές σου βουτιές στις σκυλο-πισινούλες, που τόσο τις λάτρευες.

RIP 20.05.2019

Όταν φευγουν από κοντά μας σκυλιά τα οποία έχουν ζήσει χρόνια μαζί μας, πονάμε πολύ, την ίδια στιγμή όμως σκεφτόμαστε οτι έφυγαν και ήταν ασφαλής, προστατευμενα και το κυριότερο; είχαν αγάπη,  μαλακώνει λίγο ο πόνος…

Ο Λούις ήταν ένα απο αυτά τα σκυλιά ΜΑΣ. Αγόρι μας, παππούδι μας, τρέξε ελεύθερος, χωρίς πόνους, θα ξαναβρεθούμε μια μέρα, μέχρι τότε θα είσαι πάντα μαζί μας, μέσα στην καρδιά μας.

RIP 15/04/2019

**

Ησουν μαζί μας 10 χρόνια, κανείς δε θέλησε να σε υιοθετήσει, να βρεις τη δική σου μοναδική οικογένεια και έτσι έγινες ένα απο τα σκυλιά μας, τα δικά μας σκυλιά.

Φοβόσουν τους ανθρώπους, δεν τους εμπιστευόσουν, ήξερες, έμαθες μόνο εμάς…”έφυγες” όμως για τη γειτονιά των σκύλων και ο χώρος σου τώρα είναι άδειος…

Νικόλ μου μας λείπεις,  θα είσαι πάντα μαζί μας, στην καρδιά μας, εκεί που όλα μας τα ζωα έχουν μια ξεχωριστή θέση.

Καλό δρόμο φωνακλού, πρόσεχε μας από εκεί ψηλά!

I’m the first bright blossom you’ll see in the spring,
The first warm raindrop that April will bring.
I’m the first ray of light when the sun starts to shine,
and you’ll see that the face in the moon shine is mine.

*************

Εικονική Υιοθεσία

Πώς λειτουργεί

Η Νικόλ μπήκε στο καταφύγιο μας ακόμα όταν ήταν κουταβάκι, μαζί με τις δύο αδελφές της, Μίσα και Πάρις.