Κι η Μπλόντυ ζει τώρα στο για πάντα σπίτι της, παρέα με δύο παιδιά.  Την λένε τώρα Γιούλε, γιατί του μικρού της οικογένειας δεν του αρέσει, λέει, το όνομα Μπλόντυ.  Έτσι έλεγαν το σκύλο του Χίτλερ και δεν θέλει το δικό του σκυλί να έχει αυτό το όνομα 🙂

Να κι ο Γκαρίπ στο σπίτι του με την μικρή του κυρά!  Υιοθετήθηκε πια και δεν θα χρειαστεί να επιστρέψει, όπως έγινε με την οικογένειά του στην Ελλάδα.  Κάθε τόσο επισκέπτεται με την μαμά του την Μερσέντες και παίζουν τα δύο σκυλιά στο κήπο ενώ οι μαμάδες τους πίνουν καφέ 🙂

Κι η Μπόννυ Μπλου ταξίδεψε μαζί μας.  Στο αεροδρόμιο συνάντησε την οικογένειά της που όλο καμάρι την πήραν αγκαλιά, μας ευχαρίστησαν θερμά για τον θησαυρό τους κι έφυγαν για να δείξουν στο κοριτσάκι πόσο όμορφη είναι η ζωή όταν έχεις μια οικογένεια να σε αγαπάει.

Κι η Αγλαΐτσα μας έφυγε και πήγε στα άξια χέρια της Αντιπροέδρου του Γερμανικού σωματείου με το οποίο συνεργαζόμαστε, μέχρι να βρει το για πάντα σπίτι της.  Και μόνο που σκέπτομαι τις οικογένειες που θέλουν να υιοθετήσουν τη μικρούλα να ελέγχονται από την Ίνγκε, τις λυπάμαι 🙂

Αγκαλιές και φιλιά μ’ αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους που είχαν υιοθετήσει τον ‘Aγη από τον Μάϊο, είχαν έρθει στη γιορτή που κάναμε τότε για να γνωρίσουν από κοντά και το “ελληνικό κλιμάκιο” και μας παρακάλεσαν να τους τον πάμε τον Ιούλιο που θα έπαιρναν άδεια για να ασχοληθούν για 3 εβδομάδες μόνο μαζί του.  Είδαμε και πάθαμε να παρηγορήσουμε την Amy, που είχε έρθει μαζί συνοδεύοντας τον προστατευόμενό της 🙂