Καθε δύσκολη στιγμή στην ζωη την κάνουν ευκολότερη με έναν τρόπο μαγικό. Εμφανίζονται και γλυκαίνουν κάθε πόνο.
Αυτόν εδώ τον μπέμπη (μη τον βλέπετε μικρόσωμο, είναι 2 ετών!) σήμερα τον βρήκαμε κουλουριασμένο μέσα στην μέση του δρόμου, ταλαιπωρημένο, αδύνατο, άρρωστο. Κυριολεκτικά μας ανάγκασε να σταματήσουμε και να τον πάρουμε μαζί μας.

Η Τιάνα είναι μια μικρόσωμη δεσποινιδούλα, όλο νάζι και γλύκα. Με ποια λογική αυτό το σκυλί διατελούσε χρέη βαρελόσκυλου δεμένη με μία βαριά αλυσίδα στην επαρχία, δεν θα καταλάβουμε ποτέ. Παρ’όλα όσα πέρασε η Τιάνα είναι η επιτομή του καλού σκύλου. Ευγενική, χαδιάρα, πανέμορφη, γλυκιά, μπορεί να κάτσει μέσα στην αγκαλιά σου για ώρες, σαν να προσπαθεί να αναπληρώσει ότι έχασε στην πρότερη ζωή της.

Η γλυκιά μας Navabi, ένα κορίτσι που είναι τόσο εύκολο να κάνεις χαρούμενο, με ένα γλυκόλογο και είναι πανευτυχής. Λές και δεν πιστεύει πως της αξίζει παραπάνω και αυτό την κάνει ακόμα πιο αγαπημένη, ακόμα πιο πολύτιμη. Ίσως δεν είναι ο σκύλος που θα ξεχωρίσεις πρώτο, αλλά έχει να δώσει τόσα πολλά, που θα σας καταπλήξει.

Κάποιο χέρι μέσα στην νύχτα την έσωσε, ήταν πεινασμένη, η σκιά του εαυτου της, όμως ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα προσπεράσουν απλά σε μια τέτοια εικόνα. Την έβαλαν μέσα στο αμάξι και την επόμενη μέρα στο γιατρό. Η Τζέμμα μας λοιπόν είχε τον φύλακα ‘αγγελο της, που όμως δεν μπορούσε να την κρατήσει για πάντα έτσι. Είναι περίπου τριων ετών, μεγαλόσωμη,μια σκυλίτσα που σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητη!

Μάτια εκφραστικά και αυτιά πειρασμός. Δεν συγκίνησαν αυτόν που την εγκατέλειψε. Της αρέσει να κάνει γλυκες και ζουζουνιές. Της έλειψαν, πιο πολύ από το φαγητό που στερήθηκε όσο γυρνούσε στις ερημιες. Είναι πιο σημαντικό το χάδι από ένα μπωλ φαγητό…ποιος θα της δώσει απλόχερα αυτό που πραγματικά επιθυμεί για να είναι ευτυχισμένη.