Η ιστορία της Lilac, το παρελθόν της, κρύβουν πολύ πόνο, πείνα και φόβο.
Αλλά, ειλικρινά, βλέποντας αυτό το χαμόγελο και αυτά τα μάτια που πιά λάμπουν, θα ήταν αμαρτία να σας στεναχωρήσουμε με τα δυσάρεστα. ‘Ολα τα άσχημα θα μείνουν ξεχασμένα και από δώ και πέρα μόνο γεμάτες κοιλίτσες, ουρίτσες που χορεύουν, και γλωσσάκια που κρέμονται από τρελλή χαρά!❤️

Η Ὄασις είναι το μέρος που σ’αγκαλιάζει και δροσίζεσαι, που ξεκουράζεσαι. Είναι το κάθε όμορφο μέσα στα άσχημα.
Είναι ότι στην ζωή μας χαρίζει στιγμές δροσιάς, χαράς, ανάπαυλας, στιγμές αγάπης, στιγμές δηλαδή, παραδείσου.
Και αυτό βλέπουμε στα μάτια αυτής εδώ της μικρής, μια όαση, μέσα σε μια όαση, μέσα σε μια όαση…Ποιητές θα γίνουμε με τέτοιες ομορφιές!
Να το πούμε και λίγο πιο πεζά; Η μικρή μας είναι μια σκέτη απόλαυση και ψάχνει σπίτι!

Οι εθελοντές που τον βρήκαν τον ονόμασαν Red…Mr. Red 
Περιφερόταν σε γειτονιές της Μύρινας (Λήμνος) ταλαιπωρημένος και φανερά αδυνατισμένος.

Ο κύριος Red λοιπόν δεν ακούει καλά, είναι κουφός και  η όρασή του δεν ειναι 100%, βλέπει σκιές. Το Καταφύγιο μας άνοιξε την μεγάλη αγκαλιά του και του πρόσφερε την ασφάλεια που ζητούσε.

“Hello!
Τρομάξατε να με γνωρίσετε ε; Η Angel είμαι!
Η πλατούλα μου είναι πάρα πολύ καλύτερα.
Έβγαλα μαλλάκια και πάχυνα. Αμέ…!”
Πάει πολύ καλά η μικρή μας. Μόνο τα καλύτερα απο εδώ και πέρα.

H Angel περίπου ενάμιση έτους . Δεν έχει περάσει ομορφα στα πρωτα χρόνια της ζωής της αλλά της υποσχεθήκαμε ότι από και πέρα δεν θα ξανανιώσει πόνο.

**

Η Astra και ο Nate.
Αν ήταν δίποδα παιδιά θα ήταν από αυτά τα πιτσιρίκια που κρύβονται πίσω απ’ το φουστάνι της μάνας τους όταν συναντούν έναν άγνωστο, που γίνονται κατακόκκινα όταν πάνε να τα φιλήσουν, που χαμηλώνουν το βλέμμα και είναι διστακτικά, που ντρέπονται να πούν το ποίημά τους στη γιορτή του σχολείου.
Αν ήταν δίποδα παιδιά θα είχαν την δική τους οικογένεια και δεν θα είχαν βρεθεί μόνα στον δρόμο.