We dont see you at your usual place anymore but we feel your presence.

RIP sweet Frankie, we will miss you, run, run free!

Καλό Ταξίδι γλυκιά μας, η γωνιά σου είναι άδεια πια. Θα είσαι πάντα μαζί μας. 😪💔

2/11/2022

**

Η Φράνκυ έζησε το περισσότερο της ζωής της στο δρόμο , δεν ήταν πότε κοντά στους ανθρώπους, τους φοβόταν, δεν ξέρουμε τι έχει ζήσει, αλλά στα 16 της χρόνια όταν την χτύπησε αυτοκίνητο, κάπου έπρεπε να φιλοξενηθεί για το υπόλοιπο της ζωης της, όποιο/όσο και να ήταν αυτό. Έχουμε αδυναμία στα σκυλιά μεγάλης ηλικίας και έτσι προτείναμε να την φιλοξενήσουμε για όσο χρονικό διάστημα θελήσει να είναι μαζί μας.

Μπαίνουμε στο Καταφύγιο και κοιτάμε τον χώρο σου αλλά δεν είσαι εκει πια για να μας υποδεχθείς , μας πόνεσε και αυτος ο αποχαιρετισμός αγαπημένε μας Γιόχαν. Καλό ταξίδι αγόρι μου , μια μέρα θα συναντηθούμε και πάλι.  

RIP 30.08.2022

**

Ο Γιόχαν είναι μαζί μας απο τον Σεπτέμβριο του 2018, ήρθε σε πολυ ασχημη κατάσταση, τίποτα δεν θυμιζε την ομορφιά της φυλής του και μέχρι σήμερα είναι σε θεραπεία. Ελπίζουμε οτι σύντομα θα είναι καλά και οτι θα μπορέσουμε να του βρούμε μια οικογένεια που θα τον αγαπήσει και θα ασχοληθει μαζί του, μέχρι τότε όμως θα ηθελε την βοήθειά σας με μια εικονική υιοθεσία . Εμείς θα είμαστε κοντά του για οσο χρειάζεται και με τη δική σας συνδρομή  στην προσπάθεια μας θα είναι λιγάκι πιο εύκολο 🙂

A good dog never dies, he always stays,
he walks besides you on crisp autumn days
when frost is on the fields and winter’s drawing near,
his head within our hand in his old way.

-Anonymous-

Our Beloved boy RIP, you will always stay within our hearts.

 Always and Forever

****

Αυτός είναι ο Νέλσον που με βαριά καρδιά βάζουμε στις εικονικές υιοθεσίες. Είχε έρθει στο καταφύγιο τον Μάη του 2009 μαζί με τις αδελφές του – υιοθετήθηκαν τον Νοέμβριο του 2012 – και από την πρώτη στιγμή φάνηκε ότι ήταν φοβικά ζώα. Ελπίσαμε ότι κάποιοι θα τους έδιναν την ευκαιρία και θα τα υιοθετούσαν, δυστυχώς όμως μπήκαν στο πρόγραμμα των εικονικών υιοθεσιών. Δηλαδή θα περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους στο καταφύγιο. Γεννήθηκαν περίπου τον Απρίλιο 2009.

Είναι αυτή η θλίψη που μας πιάνει πολλές φορές όταν κάποιο απο τα μόνιμάκια μας “φεύγει” απο τη ζωή, αναρωτιόμαστε αν καταφέραμε να νιώσουν οτι ανήκουν κάπου, αν η δύναμη της αγάπης μας ήταν αρκετή και θέλουμε να πιστεύουμε οτι ναι αυτό το καταφέραμε, αυτό μας δίνει δύναμη όταν έρχεται πια η ώρα και μας αφήνουν.

Κοριτσάκι μας θα σε θυμόμαστε πάντα με το αστείο σου τρέξιμο και τη χαρά που μας έδειχνες όταν κατάλαβες οτι η αγάπη  μας ήταν τόσο μεγάλη που δεν δίσταζες πια να έρθεις κοντά μας και να πάρεις τα χάδια που τόσο σου είχαν λείψει.

RIP 10.6.2022

Η Λίμνη ήρθε κοντά μας από την επαρχία. Έχοντας μπεί στην τρίτη “νιότη” της πιά, έχοντας ζήσει δύσκολα, έχοντας μείνει μόνη και μάλλον “άχρηστη” για κάποιους, με πολλά προβλήματα υγείας, άλλα δικαιολογημένα λόγω ηλικίας και άλλα που φανέρωναν πως δεν είχε ποτέ την απαραίτητη φροντίδα. Η Λίμνη έχει την γλύκα του ζώου που διστάζει, που θέλει αλλά φοβάται να εμπιστευτεί.