Aλλα 4 μωρά φτιάξανε βαλίτσες κι έφυγαν. Στη φωτο τα δύο γιαγαντάκια του καταφυγίου η κουτάβα Εσμέ και ο κούκλος τσοπάνης Ρον με το γαλάζιο μάτι. Ώσπου να βρεθεί, με την βοήθεια του γερμανικού σωματείου, η κατάλληλη οικογένεια για τον Ρον θα φιλοξενείται από την οικογένεια της Εσμέ.

Η Ερένια, το ημίαιμο Μπόρντερ μας, αγκαλιά με την μαμά της.

Και η καλλονή Γκλόρια, αδελφή της Ερένιας, αγκαλιά με την δικιά της οικογένεια. Στο σπίτι τους περιμένει ο Ανταμο, άλλο ένα δικό μας κουτάβι, που υιοθετήθηκε τον περασμένο μήνα. Είναι τόσο ενθουσιασμένοι με την υπευθυνότητα που κάνουμε τις υιοθεσίες, που αποφάσισαν να πάρουν πάλι από το ΚΑΖ το δεύτερο σκύλο τους για να έχει παρέα ο Ανταμο.

Για χάρη τους, η μαγειρίτσα μαγειρεύτηκε την Μεγάλη Παρασκευή για να μπορέσουμε να ταξιδέψουμε και να τα πάμε στις οικογένειές τους το Μεγάλο Σάββατο. Χαλάλι τους όμως. Η Μπελ, η κουταβίτσα που είχε σπάσει το ποδαράκι της και φιλοξενήθηκε στο σπίτι μέλους μας για να έχει την απαιτούμενη προσοχή, πήρε τις αυτούκλες της και… την έκανε. Καλή σου τύχη κοριτσάρα μας. Θα συναντηθούμε πάλι στη γιορτή μας την Πρωτομαγιά.

Ο Βαλεντίνο έφτασε στο καταφύγιο την ημέρα του Αγ. βαλεντίνου. Ένα πλάσμα που δεν πίστευες ότι ήταν σκύλος. Ολόγυμνος, με το τρίχωμά του μία κουβέρτα κολλημένη σε μερικά σημεία του σώματός του μόνο… Δεν ξέραμε από πού να τον πιάσουμε κι από πού να αρχίσουμε να κόβουμε την κουβέρτα. Όσο θεραπευόταν όμως, τόσο αποκαλυπτόταν ένα σκυλάκι απαράμιλλης ομορφιάς. Αν μπορούσαμε να τον κλωνοποιήσουμε θα είχε υιοθετηθεί 50 φορές:-) Δυστυχώς όμως κανένας συμπατριώτης μας δεν τον ζήτησε… Κι ο Βαλεντίνο έφτιαξε τις βαλίτσες του και πήγε εκεί που εκτιμούν ημίαιμα ζωάκια.