Ο Ντεμποναίρ, ο κοντοστούπης δεινοσαυροποδαράκιας, αγκαλιά με την οικογένειά του.  Έχει κάψει καρδιές ο μικρός μας κλόουν.  ‘Aφοβος, περίεργος, παιχνιαδιάρης, αγκαλίτσας, έχει όλα τα καλά για να αντισταθμίσει την ασκήμια του.

Ποιος θα τόλεγε και ποιος θα το περίμενε!  Η Πία μας πήγε στο σπίτι της και στην καινούργια μαμά της.  Δεν υπάρχουν λόγια που θα μπορούσαν να περιγράψουν τη μεγάλη μας χαρά που η Πία ξεκινά την πραγματική της ζωή από δω και πέρα. Η μαμά της ήταν θεόσταλτη, όχι μόνο για την Πία αλλά και γι άλλα πονεμένα ζώα.  Ένα από αυτά ήταν και μια σκυλίτσα που το αφεντικό της την βίαζε σεξουαλικά και τελικά βρήκε την αγάπη και την ασφάλεια στη σημερινή μαμά της Πίας.  Η κοπελίτσα μας θα χρειαστεί αρκετό χρόνο μέχρι να επεξεργαστεί στο πειραγμένο μυαλουδάκι της όλες αυτές τις καινούργιες πληροφορίες, αλλά η μαμά της έχει άπειρη υπομονή, αγάπη και γνώσεις για να κάνει την Πία ένα ευτυχισμένο ζώο.

Κι η Μύρτις μας έφυγε αφού κανείς δεν την ήθελε εδώ και ο καιρός που περνούσε της αφαιρούσε τις κουταβίσιες χαριτωμενιές.  Φιλοξενείται στην Ραβίσσα και είμαστε όλοι σίγουροι ότι πάνω στη βδομάδα θα έχουν ήδη μαζευτεί αρκετοί ενδιαφερόμενοι για το κοριτσάκι.

Και η Μπονίτα ακολούθησε την Μύρτιδα και την Πία σε πείσμα του ανθρώπου που την πέταξε μαζί  με τα αδέλφια της μέσα στο ποταμάκι να πνιγούν.  Καλή τύχη Μπονιτάκι, είσαι και πολύ cool κουτάβι.

Τα πρώτα νέα από την οικογένεια της Σάντρας λένε ότι το κατσαρίδι συμπεριφέρεται σαν να ζούσε μαζί τους τουλάχιστον 20 χρόνια.  Ακολουθεί τους πάντες μέσα στο σπίτι, προϋπαντεί όποιον έρχεται, μοιράζει φιλιά στους ανθρώπους της, αφήνει τις γάτες του σπιτιού να την μυρίζουν και προτιμά τον καναπέ από το καινούργιο μαλακό κρεβατάκι της.  Θα μας λείψει αυτό το καλόκαρδο ζωάκι, αλλά δεν πειράζει.  Μας φτάνει που ζει καλά στο σπίτι της.