Η Ζωίτσα είχε έρθει στο καταφύγιο χωρίς μαλλιά και με το κορμάκι της γεμάτο πληγές.  Ώσπου να της βρούμε όνομα την λέγαμε “το ψωριάρικο”.  Είχε πέσει τότε πολύ κλάμα από τη Ζωίτσα.  Έμεινε μόνη της σε καραντίνα για πολύ καιρό, μέχρι να θεραπευθεί για να μην κολλήσει κανένα άλλο.  Τελικά η Ζωίτσα έγινε μια πανέμορφη κοπελίτσα με Βικτωριανή κόμμωση:-)  Μόνο το μπονέ της έλειπε:-)  Κι ενώ εδώ κανείς δεν της έριχνε ούτε μία ματιά, την διάλεξαν στη Γερμανία για να γίνει συντροφάκι ζωής.  Νάναι καλά οι άνθρωποι, νάσαι κι εσύ καλά κοριτσάκι μας.

Να και το άλλο ψωριάρικο ο Εμίλιος!  Πιστεύαμε ότι δεν θα βγάλει ποτέ μαλλιά, μέχρι που έγινε αυτός ο υπερφυσικός μπεμπές με το γυαλιστερό τρίχωμα.  Στο αεροδρόμιο, όταν έφτασε, γατζώθηκε επάνω στη καινούρια του μαμά και δεν έλεγε να απομακρυνθεί ούτε εκατοστό.  Λες και ήξερε…  Μένει να δούμε πόσο θα μεγαλώσει ακόμα.

‘Aφησε το καταφύγιο και το τελευταίο Χασκάκι από τα σκουπίδια της Βαρυμπόμπης.  Ο Τσιρόκη, καμαρωτός μέσα στο καινούριο του επιστήθιο λουρί ετοιμάζεται να ξεκινήσει την καινούρια του ζωή.  Από αύριο αρχίζει εντατικά μαθήματα Γερμανικής, για σήμερα το πρόγραμμα έχει ύπνο, φαΐ και ξανά ύπνο 🙂

Η υπερφυσική μας μπέμπα, η Γουάντα, βρήκε τελικά το για πάντα σπίτι της.  Δύσκολο να υιοθετηθεί ένα τόσο μεγάλο ζώο.  Οι πιο πολλοί, παρασυρμένοι από την ομορφιά της και τη σπάνια ράτσα της, την ήθελαν για να την βάλουν στο μπαλκόνι του διαμερίσματος!!!  Όμως η Γουάντα ήθελε οικογένεια, ανθρώπους να την αγαπούν και να την έχουν μαζί τους.  Δεν ήθελε ούτε να την “έχουν” για να λένε ότι είναι δικιά τους ούτε για να φυλάει πρόβατα σε κάποιο μαντρί.  Και το μήνυμα ήρθε από το Πανόραμα της Θεσσαλονίκης!  Αφού μιλήσαμε με την οικογένεια κι αφού η οικογένεια πέρασε από το άγρυπνο βλέμμα της Βάσως, η οποία και μας έδωσε το πράσινο φως, η Γουάντα ταξίδεψε κατά τον Βορρά.  Η Φωτεινούλα πήρε άδεια από το γραφείο της και στις 3 Δεκέμβρη, πριν ακόμα ξυπνήσουν τα πετεινά, ξεκίνησαν οι “χαμουτζήδες” κατά πάνω 🙂  Η Γουάντα άψογη!  Είχαμε ξεχάσει ότι είχαμε σκυλί στο πίσω κάθισμα.  Στο καινούριο σπίτι, έλεγξε τον κήπο, γνώρισε την οικογένειά της κι αποφάσισε ότι θα μείνει.  Όταν φύγαμε δεν στενοχωρήθηκε καθόλου κι αυτό μας έδωσε μεγάλη χαρά.  Ξεκίνησε τη νέα της ζωή με τις καλύτερες συνθήκες κοντά σε ανθρώπους που ξέρουν ν’ αγαπούν.  Νάστε όλοι σας καλά!

Το Σάββατο ήρθε η Σάρα για να πάρει τηνΜαριλού της.  Δεν άντεχε να περιμένει μέχρι το επόμενο ταξίδι μας κι έκανε την μεγάλη υπέρβαση.  Κατανίκησε τον φόβο της για τα αεροπλάνα και ήρθε μόνη της.  Κοιμήθηκε τη νύχτα στο Καταφύγιο, για πρώτη φορά αγκαλιά με την Μαριλού και ταξίδεψαν την επόμενη μέρα.  Τα πρώτα νέα λένε ότι η Μαριλού έκλεψε τις καρδιές όλης της οικογένειας μέσα σε λίγα λεπτά.  Καλή τύχη ευχόμαστε στο μωρό μας, που είχε βρεθεί μαζί με τον Ναβάχο και τον Τσιρόκη στα σκουπίδια, στη Βαρυμπόμπη.