Η πανέμορφη Αίθρα τους μύρισε από μακρυά.  Είπε από μέσα της “αυτή είναι η οικογένειά μου” και δεν ησύχασε παρά μόνο όταν κι εκείνοι κατάλαβαν ότι η Αίθρα είναι ο σκύλος τους.  Το τί φιλιά τους έδωσε, το τί αγκαλιές, δεν περιγράφεται.  Πιο καθαρά δεν μπορούσε να τους το πει! Σας ευχαριστούμε για την μεγάλη αγκαλιά που προσφέρετε στο κοριτσάκι μας κι εσύ κούκλα μας, καλή τύχη νάχεις!

Η μαμά του τον είδε στις “Υιοθεσίες” και τον αγάπησε με την πρώτη ματιά.  Κι όταν ήρθε να τον δει κι από κοντά και τον έβγαλε βόλτα, αυτός έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να της δείξει τον καλύτερό του εαυτό.  Φεύγοντας η μαμά του έκοψε ένα λουλουδάκι κι αυτός για χαιρετισμό, έτρεξε κοντά της, της πήρε το λουλούδι, της έγλειψε το χέρι κι έφυγε τρέχοντας παιχνιδιάρικα.  Έτσι δέθηκε η μεγάλη αγάπη μεταξύ του Φρίξου και της μαμάς του.  Ευχαριστούμε Μαριαλένα, ευχαριστούμε Βασίλη κι εσύ Φριξούλη, ήΡήγκελ όπως σε φωνάζει η μαμά σου, νάσαι καλά αγόρι μας!

Και το τελευταίο μωρό από τα κουτάβια του συνεργείου, η Μερσέντες,υιοθετήθηκε!  Η οικογένεια ήθελε ένα κουτάβι βαρύ, ασήκωτο, σοβαρό, χωρίς χαριτωμενιές και όχι φιλικό προς τους ξένους.  Λες και φωτογράφιζαν την Μερσέντες.  Η φωτογραφία που μας έστειλε η οικογένεια, αν και τεχνικά μη άρτια, είναι ένας θησαυρός.  Η μαμά σπρώχνει στο καροτσάκι το τετράποδο υπερφυσικό μωρό και το δίποδο πηγαίνει από δίπλα με τα πόδια 🙂

Κι η αδελφούλα του Όζυ βρήκε την οικογένειά της.  Κι έτσι μένει μόνο ο Σιρόκο πίσω. Αυτά τα μωρά ήταν ο μεγάλος μας καημός γιατί ήρθαν στο καταφύγιο πολύ φοβισμένα.  Με τις οικογένειές τους όμως θα γίνουν κι αυτά μια χαρά σκυλάκια.

Η ιστορία του Ρεξ δεν είναι καινούργια. Σήμερα όμως πήραμε πάλι ένα καταιγισμό νέων βίντεο και φωτογραφιών από την μαμά του και σκεφτήκαμε να σας  παρουσιάσουμε αυτό το λεβέντικο σκυλί.

Οι κοπέλες τον βρήκαν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης να σέρνεται και να τρέφεται με ό,τι έβρισκε δίπλα στους σκουπιδοτενεκέδες.  Τον μάζεψαν κι άρχισε η Οδύσσεια των ιατρικών εξετάσεων, με ακτινογραφίες, εξετάσεις αίματος και μυελογραφήματα.  Παράλληλα μας ρώτησαν αν θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε στην εξεύρεση οικογένειας για τον Ρεξ, το πανέμορφο Χάσκυ με τα αχρηστευμένα πίσω πόδια.

Οι φωτογραφίες του, με την πετσέτα περασμένη κάτω από την κοιλιά του για να τον στηρίζει στις απαραίτητες βόλτες του, αναρτήθηκαν σε websites της Ελλάδας και του εξωτερικού και μέσα σε 3 μέρες βρέθηκε ο άνθρωπος που δεν τον πτοούσε η αναπηρία του ζώου.  Η Κάντις, στον μακρινό Καναδά, ήρθε σε επαφή με το συνεργαζόμενο τοπικό  φιλοζωικό σωματείο, πέρασε θριαμβευτικά την συνέντευξη και την επίσκεψη στο σπίτι της και το συμβόλαιο υιοθεσίας υπογράφτηκε! Ο Ρεξ έπρεπε να φτιάξει τις βαλίτσες του για το μακρινό ταξίδι που θα τον έφερνε στο καινούργιο του σπίτι και στην μαμά του που είχε αρχίσει να κάνει σχέδια για το πώς ο Ρεξ θα είχε μία καλή και αξιοπρεπή ζωή.

Ο Ρεξ ταξίδεψε στον Καναδά όπου τον περίμενε στο αεροδρόμιο, μαζί με την πρόεδρο του εκεί σωματείου, η μαμά του και στο σπίτι ο γάτος και τα δύο λυκόσκυλα της οικογένειας.  Η συμβίωση αρμονική από την πρώτη στιγμή!

Του πήραν μέτρα και σε δύο μέρες το καροτσάκι του ήταν έτοιμο για άνετες βόλτες.  Η Κάντις μας έστειλε το βίντεο από την πρώτη του βόλτα με το καροτσάκι γράφοντας χαρακτηριστικά: “Ο Ρεξ έμοιαζε εκείνη τη στιγμή σαν μικρό παιδί την ημέρα των Χριστουγέννων”.

Μέσα στη καθημερινή του ρουτίνα κι όταν ο καιρός το επιτρέπει, ο Ρεξ πηγαίνει στη γειτονική λίμνη για κολύμπι, που βοηθά στο δυνάμωμα των μυών των πίσω του ποδιών.  Δεν  θα περπατήσει ποτέ καλά κι όσο περνά ο καιρός η μυελοπάθειά του θα χειροτερεύει, η Κάντις κάνει όμως ό,τι μπορεί για να απομακρύνει χρονικά όσο γίνεται την πλήρη παράλυση.